ايجاد فضاي گرم و با نشاط در خانواده مستلزم تقويت فرهنگ گفتگو است.
ناهيد پرويز پور مدير كل اموزر زنان و خانواده استانداري در جلسه بررسي روند اجراي طرح ملي گفتگوي خانواده كه با حضور انجمن جامعه شناسي شاخه لرستان و رئيس انجمن اولياء و مربيان و مشاور امور بانوان اداره كل آموزش و پرورش برگزار شد مهمترين شاخصه مدنيت انسان را مهارت گفتگو دانست و گفت ارتباط موثر و گفتگو اين فرصت را فراهم ميكند تا افراد شناخت كاملي از خلقيات و روحيات يكديگر پيدا كنند وبا ارامش و امنيت خاطر بيشتري در كنار يكديگر زندگي كنند.
ارتباط كلامي مناسب از جهت محتوا و نوع كلماتي كه بكار برده مي شود سبب افزايش سازگاري ، تفاهم و تاب آوري بيشتر افراد بخصوص اعضاي خانواده مي شود.
وي در ادامه گفت : پدران و مادران بعنوان ستون هاي اصلي خانواده بايد الگوي مناسبي در گفتگوي توام با صميميت و احترام باشند و خود را مقيد به زمان و برنامه مشخص براي گفتگو در منزل دانسته و با اعضاء خانواده پيرامون مسائل مختلف صحبت كنند.
زن بعنوان مدير عاطفي خانواده مي تواند در تلطيف و تنظيم روابط اعضاء خانواده و ايجاد محيطي با نشاط و توام با آرامش و بدور از خشونت هاي كلامي نقش آفريني كند.
تغيير الگوها و سبك مناسبات اجتماعي ناشي از زندگي مدرن و رشد فزاينده شبكه هاي مجازي افراد را كم حرف تر از گذشته كرده است و افراد ساير روش هاي ارتباطي را جايگزين گفتگو كرده اند و همين تغييرات اجتناب ناپذير باعث شده افراد كمتر نياز به آموزش مهارت ها و تكنيك هاي ارتباطات كلامي را احساس كنند و در مواجه با بحران هاي اجتماعي و طبيعي منجر به اختلالات رفتاري و بين فردي شود.
پرويز پور به شرايط بحران كرونا و تاثيرات منفي آن بر روابط خانواده اشاره كرد و گفت : بسياري از زوجين در مدت خانه نشيني ناشي از لزوم قطع زنجيره انتقال ويروس دچار تنش هايي در روابط با هم و با فرزندان شدند چرا كه در دوران قبل از كرونا اعضاء خانواده بدليل مشغله كاري و گرفتاري هاي زندگي روزمره كمتر فرصت داشتند تا در مورد اختلاف نظر و اختلالات رفتاري بين فردي با همديگر بحث و تبادل نظر كنند و ازطرفي چون مهارت گفتگوي موثر را ياد نگرفته و آموزش نديده اند در نتيجه تنش ها در دوران خانه نشيني بيشتر شد و ما شاهد افزايش مشاجره و مجادله بين اعضاء خانواده و در نتيجه خشونت هاي خانگي عليه زنان و كودك آزاري بوديم.
از طرفي كشمكش ها و تنش ها بين والدين آسيب هاي روحي فراواني را براي كودكان كه قدرت تحليل و درك بسياري از موقعيت ها را ندارند و تفاسير متفاوتي با توجه به سن و خصوصيات عاطفي خود از مساله دارند زمينه هاي اضطراب و ترس از جدايي والدين و احساس ناامني و سردرگمي آنها مي شود.
لذا يكي از نيازهاي خانواده در دوران كرونا بازنگري در كاركردهاي خانواده و آموزش مهارت هاي مورد نياز اين دوران است. بحران كرونا اولين بحران زندگي نسل بشر نبوده و آخرين هم نخواهد بود پس بايد با تدبير و كسب مهارت هاي متعدد عوارض اجتماعي و رواني آن را كمتر كرد و گفتگو يكي از مهمترين مهارت هاست كه خانواده ها بايد آموزش صحيح آن را جدي بگيرند.